İnsanlarla çalıştığın alanda kendini nasıl ifade edeceğini düşünmek aslında oldukça zor bir iş.  Sonuçta bu kez ne prensipler ne amaç ne de bürokratik cümleler kurmak istiyor insan. Daha samimi ifadelerle kendini tanıtmak, yaptığı işin puzzle gibi tüm parçalarını doğru yerlere yerleştirmek istiyor. Amaç kendini yaptığı işin sonunda en güzel tabloya koyabilmek aslında. Çünkü öyle bir iş kapısı ki bu, içinden girdiğinde rengarenk dünyası olan büyük küçük herkesin kendini alamadığı bir tutku.                                                          Evet belki birkaç defter ve birkaç kalem sadece ama öyle bir keyif ki insanı içine çekiyor.Bazen bir kalem milyonlarca sorumluluğu unutturmaya yetiyor insana. Sırf bu yüzden bile böyle bir projenin içine girmek mutlu ediyor insanı.Onların isteklerine çözüm bulabilmek ve dış ortağı olmak güçlü hissettiriyor.Bağımsız, özgür,sonuç odaklı yetişkin bir birey yapıyor insanı, adeta büyütüyor.